Hz. Mevlana'dan Türkçe gazel: Ussun var ise ey gafil...
Ussun var ise ey gafil aldanmagil zinhar mala
Şol nesneye ki sen koyup gidersin ol gerü kala
Evvel malun üleşeler hisab idüb kıldan kıla
Kılmayalar sana vefa bunlar bay ola sen geda
Senin içün virmeyeler bir pare etmek yoksula
Bir demliğe ağlaşalar andan varup paylaşalar
Seni çukura gömüşüp tiz döneler güle güle
...
(vezin: müstef'ilün)
1. BEYİT: Ey gafil insan, aklın varsa sakın malına güvenip aldanma, sen dünyadan gidince onların hepsi geride kalacak.
2. BEYİT: Ey insan, sen öldüğün zaman, dostların, oğlun, kızın, ve hanımın seni unuturlar; önce inceden inceye hesap ederek malını paylaşırlar.
3. BEYİT: Artık bunlar zengin, sen de fakir olursun, sana vefa göstermezler; senin adına hayır için yoksullara bir parça ekmek bile vermezler.
4. BEYİT: Senin için bir an ağlaşırlar, seni mezara gömüp çabukça güle güle dönerler, sonra gidip hemen malını bölüşürler.